Beste saioekin alderatuta, gaurkoa guztiz desberdina izan da gure arteko hartu emanak sendotzen ibili garelako. Bakoitzak orain arte ikasi duena edo egin duena adierazteko aukera izan du, eta baita teknologia berrien mundu honetan izan dituen oztopo, larritasun, krisi, estres, desesperazio etabarrak azaltzeko ere. Barruak hustu egin ditugu eta gustora geratu gara gainera. Izan ere, ordenagailuetan egoten den giro hotz hori epeltzea lortu dugu saio honetan. Batek hitz egiten zuenean guztiok adi egon gara, berak gurekin konpartitzeko zuen hori entzuteko irrikaz eta gogoz egongo bagina legez. Eta gure ustez, konfidantza eta askatasun giroa sortu dugu.
Gure ikasketa prozesuaren gora beherak ere aztertu ditugu, zer egiten ari garen, zertarako... Izan ere, batzuetan galdera bat baino gehiago izaten ditugu, eta egia esan, mundu hau ia guztiontzat berria denez, galduta edo beldurtuta gaudenaren sentimendu hori azaleratzeko aukera ere izan dugu. Azken finean, guztiekin konpartitzean barruan genuen frustazio hori kanporatuko bagenu bezala.
Azkenean, ikastea da gure helburu nagusia eta horixe egiten ari gara. Bai profesionalki eta baita pertsonalki ere, bata bestearekin lotuta bait doaz, elkarri eskutik helduta. Eta ikaste prozesu hori ez da batere erreza, izan ere, bide luzea da helmugarik gabekoa eta baita bide zidor eta gurutze askokoa ere. Honela ba, oztopoak ere aurkituko ditugu, bai noski. Baina, baita berauek gainditu ere. Batzuetan bakarrik egingo diegu aurre, eta besteetan inguruan izango dugun jendeak lagunduko digu. Eta hori da benetako plazerra!
"Ikasten ikasten ari garelako..."
Hitzak: kanporaketa, elkartrukatu
No hay comentarios:
Publicar un comentario