Lanean murgilduta buru belarri!

Aste honetan, sarrerako izenburuan jarri dugun legez gabiltza, gure teknografia egiteko prozesuan murgilduta. Bestelako teknografiak kuxkuxeatzen, ideiak hartzen, musika eta irudiak bilatzen, movie maker programa arakatzen... Nahiko lasai aritu gara lanean, hau egin, bestea ukitu etab.
Orokorrean oraindik gure martxa hartu nahian ibili gara. Hala ere, gaurkoan pixkanaka gure proiektu honen bidea apurtxo bat gehiago ezagutzen dugunaren sentsazioarekin gaude. Izan ere, lan asko dugu aurretik eta egia esan horrek beldurtzen gaituen arren, badakigu zer egin behar dugun eta beraz, gure bide luzean helmuga non dagoen aurkitu eta ikusi dugula esan dezakegu. Beharbada, edo ziur aski hobeto esateko, bide honek, bide-zidor eta oztopo ugari izango ditu, desesperatu eta estresatu ere egingo gara, baina merezi izango du guztiak.
Bestalde, lan honekin gure barruak arakatzen hasi gara eta horrekin batera milaka sentimendu mugitzen. Mila momentu eta oroitzapen gogorarazten ari gara. Sentimendu multzo izugarria.

Gaur, estrupus ere egin dugu musika txertatzen eta kentzen nahaste ugari ibili ditugulako besteak beste, baina gure burua erronka berriei aurre egiten ikusteak motibatu ere egiten gaitu. Honela ba, edozein egoeretatik ikasi dezakegula ohartzen gara.

"Ibili , erori eta altxatzearen oinarrizko legea
Ikastearen dema ala dema bera irakaspen , ber gauza dira"

Joan den asteko sarrerari begiradatxo bat bota diogunean irribarrea atera zaigu. Amildegian behera salto egingo genuela jarri genuen eta oraindik halaxe sentitzen garen arren, amildegi horren altuera, sakonera, baxua dela ikusten dugulako gaur. Hau da, garapen bat egon dela ohartu garela alegia, eta genituen beldur horiek apurka uxatzen ari garela eta uxa genitzakela sentitzen dugula, lortuko dugula. Eta horrek motibatu egten gaitu, proiektu honen bide honetan pausu bakoitza gogor egiteko. Bidea gurea da eta oinatzak guk egingo ditugu, gaizki edo ondo, baina markatuta lagako ditugu bidean zehar.

Hitzak: bide-zidorrak, oroitzapenak