Aurkezpenak hiru.

Eta aste honetan, Armonika lewinsky-koek esan bezala, 2X1 izan dugu. Izan ere, bi egun izan ditugu aurkezpenez gozatzeko. Bigarren egunean, ostegunean ordu extrak sartu eta beste bi talderen aurkezpenak ikusteko aukera izan genuen. Alde batetik, Klikasten taldekoak eta bestetik, gu geu, Makamutxu taldekoak. 

Honela ba aste hau lanez gainezka egon da guretzat, aurkezpenagaz ibili bait gara gora eta behera; zer egin, gustatuko ote zaien, nola planteatu hau eta bestea...milaka buelta eman ditugu eta ordu mordoa sartu unibertsitatean, lan asko egin bait dugu. Hala ere, gustura geratu gara lortutako giroarekin eta egindako aurkezpenarekin. Gure helburuak bete direnaren sentsazioarekin gaude eta batez ere lortu nahi genuen sentimendu hori sortu dugula uste dugulako. Beste sarrera batean azalduko dugu zehatzago gure lanaren nondik norakoa eta beraz, aipamen txiki hau egin gura izan dugu, aste honetan ez bait dugu aktualizazio extrarik egin eta beraz, aldez aurretik horren arrazoia zein izan den plazarazi mahi izan dizuegu (lana!). Honela ba, hau komentatu ostean, orain gure gelakideen aurkezpenaren iruzkinari paso emango diogu.

Lehenengo taldea Klikasten izan da eta beraiek gaur gelara ekarri diguten gaia, teknologia berriak irakaskuntzan izan da. Antzerki antzeko batekin irakasleek gelan teknologia berriak nola erabili ditzaketen  bi adibide interpretatu dizkigute oso era garbian. Bi irakasle mota erakutsi dizkigute, batak irakasteko metodo tradizionala erabiltzen zuen eta besteak modu konstruktibistan irakasten zuen.  Oso kutsu komikoa izan du, batez ere, jendea berandu sartu eta gure andereño Olatzek izan duen erreakzioa zein izan den ikusi dugunean (oso ona, inprobisazio bikaina alajaina!). Guzti honek, konparaziorako tartea eskaini digu  eta pentsaraztera eraman. Izan ere, irakasle izango garen heinean jakin beharra dugu, ez dela bakarrik teknologia berriak ezagutzea, baizik aprendizaia lortzeko metodoak erabiltzea eta ikasle-irakasle arteko komunikazioa sustatzea bi noranzkoetan, besteak beste. Eta horretarako, ikaslea aktiboa izan behar dela pentsatzen dugu, irakaslea bitarteakari papera izango du beraz, eta ikaslea izango da bere kognizio bidea eratuko duena.

Eta orduan adierazi digute Tik eta Tak-em arteko "liskarra" bi pentsamendu desberdin, baina galdera bakarra: informazio eta komunikazio teknologiak formakuntzan nola erabili onuragarria izateko bai irakaslearentzat, bai ikaslearentzat. Eta honi jarraiki eurek eratutako bideo bat jarri digute. Oso ona izan da, ideia argiekinn egindakoa eta guretzat esanguratsua.

Gero, Prezi-a erabili dute aurkezpena egiteko eta berton aurrekoaz aparte teoria landu dute, izan ere, teknologia berrietan eta irakaskuntzan aditua den Juana Sancho-ren informazioaz baliatuz, laburpen txiki bat aurkeztu digute. 

Asko gustatu zaigu aurkezpena, argioa izan da eta gure ustez gerora begira hausnarketa egitera eraman diguna. Oso esanguratsua izan dela iruditu zaigu eta era desberdinetan informazio ezberdinak ematetik aparte, guretzat aberasgarria izango den hori zuzenean eta argi aportatu digutela iruditzen zaigu. Gainera, aurkezpenaren atzean lan asko egon dela nabaria izan da eta hori ere baloratzekoa da. Bestalde esan gura genuke, beste talde batzuek legez, hauek ere teoria izan dutela guri aurkezteko eta berau, era erakargarri eta dimnamikoan plazaratu digutela nabaritu dugu, bai adibideak interpretatuz edota prezi eta bideoaz baliatuz. Beraz beste behin ere, egindako lanagatik ZORIONAK zueri talde!

Honen ostean, urduritasuna nabaria izan da gure artean, gure txanda heldu da!

Ai ama!

Eta honen harira, burura datorkigu Paulo Freire-ren esaldi bat: 

"Alfabetizarse no es aprender a repetir palabras, sino a decir su palabra"

Hitzak: konstruktibismoa, irakaskuntza esanguratsua